سوره طارق
محل نزول: مکه
تعداد آیات: 16یا 17 آیه
فضیلت سوره:
عن ابی عبد الله علیه السلام : من کانت قراءته فی فرائضه بالسّماء و الطّارق، کان له عند اللّه یوم القیامة جاه و منزلة، و کان من رفقاء النّبیّین و أصحابهم فی الجنّة.
کسی که قرائت او در نمازهایش سورهی طارق باشد، برای او نزد خدا در روز قیامت مقام و منزلتی است، و از رفقای انبیا بوده و اصحاب ایشان در بهشت خواهد بود.
عن النبی?: من قرأها، أعطاه اللّه بعدد کلّ نجم فی السّماء عشر حسنات.
کسی که سوره طارق را بخواند، خداوند به تعداد تمام ستارگانی که در آسمان هستند، به او ده حسنه عطا خواهد نمود.
وَ السَّماءِ وَ الطَّارِقِ (1)
سوگند به آسمان و کوبنده شب
مفردات:
«طرق» الطَّرْقُ: الضرب بالحصى و هو ضرب من التَّکَهُّنِ.(لسان العرب)
الطَّرِیقُ: السّبیل الذی یُطْرَقُ بالأَرْجُلِ، أی یضرب.(مفردات راغب)
الطارق: ستارهای که در شب ظاهر میشود.
طارق: در اصل به کسی گفته میشود که در شب راه میرود و در عرف اختصاص پیدا کرده به کسی که شب وارد میشود سپس به کسی که در شب آغاز میکند به کار رفته است.
وَ ما أَدْراکَ مَا الطَّارِقُ (2) النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
و تو نمىدانى کوبنده شب چیست! (2) همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیهاست! (3)
ثاقب: الثَّاقِبُ: المضیء الذی یثقب بنوره و إضاءته ما یقع علیه. (مفردات راغب)
ثاقب: نوردهنده، گویا تاریکیها را با نور خود سوراخ کرده و در آن نفوذ میکند.
یا در افلاک نفوذ می کند.
مراد از ثاقب: جنس ثاقب (نور دهنده) است.
ثقب: معروف است که آن ستارهی زحل (زهره) است، که:
1. با یک وصف عام توصیف شده است.
2. سپس با صفت خاص ثاقب (نور دهنده) تفسیر شده تا بزرگی شأن «نجم ثاقب» را برساند.
تفسیر قمی:
«الطَّارِق»: همان «النَّجْمُ الثَّاقِبُ : ستارهی نور دهنده» است که ستارهی عذاب و ستارهی قیامت است که آن زحل در بالاترین منزل است.
امام صادق علیه السلام در قول «وَ السَّماءِ وَ الطَّارِقِ »: مراد از «سماء» در اینجا امیر المؤمنین 7 است و «طارق» آن چیزی است که بر ائمه : از جانب خدا وارد میشود، از حوادثی که در شب و روز وارد میشود و آن روحی است که با ائمه: است که می بندد و اصلاح میکند.
ابوبصیر میگوید، پرسیدم: مراد از «النَّجْمُ الثَّاقِبُ » چیست؟ فرمود: آن رسول خدا9 است.
وَ السَّماءِ: امیر المؤمنین
وَ الطَّارِقِ: آنچه بر ائمه وارد می شود.
النَّجْمُ الثَّاقِبُ: رسول خدا
موضوع :