بررسى ادله اهل سنّت بر عدم جزئیّت‏

1- مصادر حدیثى معتبر تأکید بر ثبوت «حىّ على خیر العمل» ندارد، و «سنن الکبرى» بیهقى، و «المصنف» ابن ابى‏شیبه از مصادر دست دوم است.

2-راویان احادیثى که اشاره به جزئیّت کرده‏اند از ضعفا هستند، لذا روایاتشان از درجه اعتبار ساقط است.

3- از روایات استفاده مى‏شود که برخى از صحابه در اذان خود «حىّ على خیر العمل» را ذکر مى‏کرده‏اند، ولى نزد ما تنها عمل و قول پیامبر صلى الله علیه و آله حجّت است.

1- اتفاق مسلمین بر اصل مشروعیّت‏: قبلا ذکر شد.

2- اذان صحابه و اهل بیت علیهم السلام

با مطالعه در سیره و تاریخ و حدیث می‌توان دریافت که  عده‏اى از صحابه و تابعین و تابعین تابعین و اهل بیت رسول خدا صلى الله علیه و آله در اذان خود: «حىّ على خیر العمل» را قرائت مى‏کرده‏اند. (برخی روایات نماز صبح و برخی تمام نمازها را بیان کرده‌اند).

3- اجماع عترت‏

‏اجماع اهل‏بیت بر جزئیّت «حىّ على خیر العمل» در اذان و اقامه بوده است.

چرا بلال بعد از پیامبر صلى الله علیه و آله اذان نگفت؟

از بلال تقاضا کردند که: «حىّ على خیر العمل» را از اذان حذف کرده و به جاى آن «الصلاة خیر من النوم» را قرار دهد او قبول نکرد، لذا او را رها کرده و متّهم به ضعف دید چشم و گیر داشتن زبان کردند و به جاى او سعد قرظ و ابى‏محذوره را براى اذان انتخاب نمودند.

از طرفى احادیثى را جعل کرده به بلال نسبت دادند که او در اذان «الصلاة خیر من النوم» مى‏گفته است.

اجتهاد و نهی عمر

مردم با اشتغال فراوان به نماز از جهاد باز نمانند.

نقض این اجتهاد: