ادامه بحث شیعه شناسی
عوامل ظهور شیعه
•اوّل: وجود آیات فراوان بر امامت و ولایت اهل بیت علیهم السلام.
•دوّم: وجود آیات فراوان در مورد فضائل و مناقب اهل بیت علیهم السلام.
•سوّم: وجود آیات فراوان درباره مرجعیّت دینى اهل بیت علیهم السلام.
•چهارم: وجود روایات فراوان بر امامت و ولایت اهل بیت علیهم السلام.
•پنجم: وجود روایات فراوان درباره فضایل و مناقب اهل بیت علیهم السلام.
•ششم: وجود روایات فراوان درباره مرجعیت دینى اهل بیت علیهم السلام.
•هفتم: وجود روایات فراوان در مدح شیعه و پیروان اهل بیت علیهم السلام.
•امر اوّل: آیات امامت
1- آیه ولایت
•إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ؛ مائده: 55.
•داستان صدقه دادن امیرالمؤمنین در حال نماز
•مضمون این حدیث توسط ده نفر از صحابه نقل گردیده و بیش از پنجاه نفر از علماى اهل سنت آن را در کتب خود آوردهاند؛ مثل طبرانى (معجم الاوسط، ج 7، ص 10، ح 6228)، ابوبکر جصّاص (احکام القرآن، ج 2، ص 446)، واحدى (اسباب النزول، ص 133)، زمخشرى (الکشاف، ج 1، ص 649).
2- آیه انذار
•إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ؛ رعد:7 «همانا تو بیم دهندهاى و براى هر قومى هدایت گرى مىباشد.»
•جمهور عامه از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت کردهاند که فرمود: «من منذر و على هادى است و با تو اى على! هدایت شوندگان هدایت یابند.» (جامع البیان، ذیل آیه.)
•مضمون این حدیث را نه نفر از صحابه و بیست و چهار نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
•3- آیه تبلیغ
•یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ؛ مائده: 67
•ابن عساکر به سند صحیح از ابى سعید خدرى نقل مىکند که این آیه شریفه در روز غدیر خم بر رسول خدا صلى الله علیه و آله در شأن امام على علیه السلام نازل شد. (ترجمه امام على علیه السلام، ابن عساکر، ج 2، ص 86)
•این حدیث را هشت نفر از صحابه و چهارده نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
•4- آیه اکمال
•الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً؛ مائده:3
•خطیب بغدادى به سند صحیح از ابى هریره نقل مىکند که هر کس روز هجدهم ذى حجه (روز غدیر خم) را روزه بگیرد خداوند ثواب شصت ماه روزه را به او عطا مىکند. روز غدیر روزى است که پیامبر صلى الله علیه و آله دست علىّ را گرفت و فرمود: آیا من ولىّ مؤمنین نیستم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! آن گاه فرمود: هر که من مولاى او هستم این علىّ مولاى اوست. در این حال عمر بن خطاب دو بار به على تبریک گفت و عرض کرد: اى پسر ابى طالب تو مولاى من و مولاى تمام مسلمانان گشتى، در این هنگام آیه فوق نازل شد.
•مضمون این حدیث را بیش از پانزده نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند. (تاریخ بغداد، ج 8، ص 290)
امر دوّم: آیات فضائل
1- سوره دهر
•وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً، إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً؛ دهر: 8و9
•سى و شش نفر از علماى اهل سنت تصریح نمودهاند که این آیه در شأن اهلبیت پیامبر علیهم السلام نازل شده است: فخر رازى در التفسیر الکبیر، ذیل همین آیه، قاضى بیضاوى در انوار التنزیل، سیوطى در الدّر المنثور، ابوالفداء (تاریخ ابى الفداء، ج 1، ص 126)، بغدادى (تاریخ بغداد، ج 13، ص 191) و غیره.
2- آیه شراء
•وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ؛ بقره: 207
•ابن عباس: «این آیه در شأن علىّ علیه السلام نازل شد، هنگامى که رسول خدا صلى الله علیه و آله از دست مشرکین فرار کرده و با ابوبکر به غارى پناه برد، على علیه السلام در مکه در رخت خواب پیامبر صلى الله علیه و آله خوابید.»
•ابن ابى الحدید: «تمام مفسرین، روایت کردهاند که آیه فوق در شأن على علیه السلام نازل شد، آن هم در شبى که آن حضرت در فِراش پیامبر صلى الله علیه و آله آرمید تا جان پیامبر محفوظ بماند.»
•چهارده نفر از علماى اهل سنت بر نزول آیه شریفه در شأن امام على تصریح نمودهاند که عبارت اند از: زینى دحلان، فخر رازى، ابن اثیر، دیار بکرى و غیره.
•سیزده نفر نیز تصریح نمودهاند که این آیه در «لیلة المبیت» بر پیامبر صلى الله علیه و آله نازل شده است که عبارت اند از: احمد بن حنبل، طبرى، ابن سعد، ابن هشام، ابن اثیر، ابن کثیر و غیره.
•3- آیه مباهله
•فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ؛ آل عمران:61
•مفسرین، اجماع دارند بر این که مراد از «انفسنا» در این آیه على بن ابى طالب علیه السلام است که در این جا از على علیه السلام به نفس پیامبر صلى الله علیه و آله تعبیر شده است.
•احمد بن حنبل: هنگامى که این آیه نازل شد پیامبر صلى الله علیه و آله على، فاطمه، حسن و حسین را خواست، آن گاه عرض کرد: بار خدایا اینان اهل بیت من اند. .(مسند احمد، ج 1، ص 185).
•بیست و چهار نفر از صحابه و تابعین این مضمون را نقل کرده و آیه را در شأن اهلبیت علیهم السلام مىدانند. از قرن سوّم تا سیزدهم نیز بیش از پنجاه نفر از علماى اهل سنت این مضمون را نقل کردهاند.
•4- آیه مودّت
•قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى؛ شوری:23
•جمهور عامه روایت کردهاند که بعد از نزول آیه فوق، سؤال کردند: اى رسول خدا! نزدیکان تو که مودّت آنان بر ما واجب است کیانند؟ فرمود: «على، فاطمه، حسن و حسین.»
•این مضمون را بیست و چهار نفر از صحابه و تابعین و حدود شصت نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند؛ امثال: سیوطى، طبرى، احمد بن حنبل و دیگران. (درالمنثور، ج 6، ص 7)
•عدهاى نیز؛ مانند: ابن حبّان در تفسیرش حدیث را از مسلمات دانسته است. (جامع البیان، ج 25، ص 14 و 15 و مسند احمد، ج 1، ص 199).
امر سوّم: آیات مرجعیت دینى اهل بیت علیهم السلام
1- آیه تطهیر
•إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً؛ احزاب: 33
•این آیه- که دلالت بر عصمت دارد- در شأن اهل بیت پیامبر صلى الله علیه و آله وارد شده است.
•این شأن نزول را سیزده نفر از صحابه و دهها نفر از علماى اهل سنت در کتب خود ذکر کردهاند.
•ترمذى از عمر بن ابى سلمه نقل مىکند: «هنگامى که آیه تطهیر بر پیامبر صلى الله علیه و آله در خانه ام سلمه نازل شد، پیامبر صلى الله علیه و آله على، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام را دعوت کرد و سپس کساء را بر روى آنها کشید و عرض کرد: بارخدایا! اینان اهل بیت من هستند. پس رجس و پلیدى را از آنان دور کن و آنان را پاک فرما». (صحیح ترمذى، ج 5، ص 327).
•2- آیه اولى الأمر
•أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ؛ نساء: 59
•مقصود از اولى الامر معصومینى هستند که اطاعت آنان به طور مطلق همانند اطاعت خدا و رسول خدا واجب است. البته در حقّ کسانى غیر از این دوازده امام، ادّعاى عصمت نشده است.
•پیامبر صلى الله علیه و آله: «هر کسى مرا اطاعت کند خدا را اطاعت کرده و هر کسى مرا نافرمانى کند خدا را نافرمانى کرده است و هر کسى على را اطاعت کند مرا اطاعت کرده و هر کسى على را نافرمانى کند مرا نافرمانى کرده است.» (ترجمه امام على علیه السلام، ابن عساکر، ج 1، ص 364).
امر چهارم: روایات امامت و ولایت
1- حدیث غدیر
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله در غدیر خم فرمود: «من کنت مولاه فعلىّ مولاه»؛ (مسند احمد، ج 6، ص 401، ح 18506).
2- حدیث دوازده خلیفه
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: «یکون بعدى اثنا عشر امیراً کلّهم من قریش»؛ (صحیح بخارى، باب الاستخلاف)
3- حدیث ولایت
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله خطاب به على علیه السلام: «انت ولىّ کلّ مؤمن بعدى؛ (المعجم الکبیر، ج 12، ص 78)
4- حدیث وصایت
•پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «انّ لکلّ نبى وصیّاً؛ و وارثاً و انّ علیاً وصیَّى و وارثى»؛ (تاریخ دمشق، ج 42، ص 392).
•5- حدیث منزلت
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله: «انت منّى بمنزلة هارون من موسى الّا انّه لا نبىّ بعدى»؛ (صحیح ترمذى، ج 5، ص 641، ح 3730)
•6- حدیث خلافت
•پیامبر صلى الله علیه و آله خطاب به على علیه السلام فرمود: «انت اخى و وصیّى و خلیفتى فیکم فاسمعوا له و أطیعوا»؛ (کامل ابن اثیر حوادث سال سوّم بعثت).
امر پنجم: روایات فضائل
•1- حدیث نور
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله: «کنت انا و على بن ابى طالب علیه السلام نوراً بین یدى اللَّه قبل أن یخلق آدم باربعة آلاف عام، فلمّا خلق آدم قسّم ذلک النور جزئین. فجزء أنا و جزء علىّ»؛ (تذکرة الخواص، ص46) «من و على بن ابى طالب نورى واحد نزد خداوند متعال بودیم، قبل از آن که خداوند حضرت آدم را به چهار هزار سال خلق کند، بعد از خلقت آدم آن نور را به دو جزء تقسیم نمود: جزئى من و جزء دیگر آن علىّ است.»
•این حدیث را هشت نفر از صحابه، هشت نفر از تابعین و بیش از چهل نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
•2- حدیث «أحبّ الخلق»
•امام على علیه السلام کسى است که طبق نصّ نبوى: «احبّ الخلق الى اللَّه» است.
•ترمذى به سند خود از انس بن مالک نقل مىکند: مرغ بریانى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله بود.
•عرض کرد: خدایا! محبوبترین خلق نزد خودت را نزد من بفرست تا با من در این غذا شرکت کند. در این هنگام على علیه السلام وارد شد و با او در غذا شرکت کرد. (صحیح ترمذى، ج 5، ص 595).
•این حدیث صحیح را نُه نفر از صحابه، نود و یک نفر از تابعین و پنجاه نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند. هفت نفر از آنان نیز درباره این حدیث کتاب تألیف نمودهاند و گروهى از آنان نیز حدیث را از مسلّماتدانستهاند؛
•مانند: مسعودى (مروج الذهب، ج 1، ص 711)، ابن عبد البرّ، محمّد بن طلحه شافعى (مطالب السؤول، ص 42)، صفورى (نزهة المجالس) و فضل بن روزبهان در (ابطال الباطل).
•راه هاى تصحیح این حدیث
الف) عدالت و وثاقت راویانش.
ب) تصحیح جماعتى از علماى اهل سنت؛ مانند: حاکم نیشابورى و قاضى عبدالجبار معتزلى.
ج) به شعر در آمدن حدیث که دلالت بر اشتهار آن دارد.
•استاد احمد حسن باقورى مصرى: «اگر کسى از تو سؤال کند که به چه دلیل مردم علىّ علیه السلام را دوست دارند، تو باید در جواب بگویى: این دوستى از حدیث نبوى شأن گرفته است، زیرا طبق نصّ پیامبر صلى الله علیه و آله علىّ محبوبترین فرد نزد خداست.» (علىّ امام الائمة، ص 107)
•3- امام على علیه السلام میزان ایمان و نفاق
•امام على علیه السلام: «لا یحبّنى الّا مؤمن و لا یبغضنى الّا منافق»؛
•اینحدیثرا هشتنفر از صحابه وحدود چهلنفر ازعلماى اهلسنت نقل کردهاند، مانند مسلم (صحیح مسلم، ج 1، ص 120، ح 131، کتاب الإیمان)، ترمذى (صحیح ترمذى، ج 5، ص 601، ح 3736)، احمد (مسند احمد، ج 1، ص 135، ح 643) و ابن ماجه در سنن (سنن ابن ماجه، ج 1، ص 42، ح 114).
•4- امام على علیه السلام برادر معنوى پیامبر صلى الله علیه و آله
•جابر بن عبداللَّه و سعید بن مسیّب: رسول خدا صلى الله علیه و آله بین اصحابش عقد اخوت بست و تنها رسول خدا، ابوبکر، عمر و علىّ باقى ماندند، آن گاه بین ابوبکر و عمر عقد اخوت بست و سپس به على علیه السلام فرمود: «تو برادر من و من برادر تو ام.»
•این حدیث را چهارده نفر از صحابه و حدود چهل نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند؛ امثال: ترمذى (صحیح ترمذى، ج 5، ص 595، ح 3720) و حاکم (مستدرک حاکم، ج 3، ص 16، ح 4289).
5- امام على و باز بودن درب خانه او به مسجد
•احمد بن حنبل از زید بن ارقم: گروهى از اصحاب، درهایى را ازمنزلشان به مسجد باز نموده بودند، پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «همه درها بسته شود، غیر از درب خانه على.» آن گاه فرمود: «من دربها را از جانب خود نبستم و باز نگذاشتم، بلکه مأمور شدم و به مأموریتم عمل نمودم.» «مسند احمد، ج 4، ص 369»
•ترمذى از رسول خدا صلى الله علیه و آله: «دربها را به مسجد، ببندید، جز درب خانه على.»
•این حدیث را حدود دوازده نفر از صحابه و سى نفر از علماى عامه نقل کردهاند.«سنن ترمذى، ج 5، ص 641»
6- امام على علیه السلام و ردّ شمس
•ابوهریره: رسول خدا صلى الله علیه و آله در حالى که سرش در دامان على علیه السلام بود خوابید، نماز عصر را نخوانده بود که خورشید غروب کرد. پیامبر صلى الله علیه و آله که بیدار شد بر او دعا کرد، خورشید بازگشت، على علیه السلام نماز عصر را در وقت خود به جاى آورد، آن گاه خورشید بازگشت. «الخصائص الکبرى ج 2 ص 324»
•این حدیث را نُه نفر از صحابه و چهل نفر از علماى عامه نقل کردهاند که ده نفر از آنها درباره این حدیث کتاب تألیف نموده و حدود سیزده نفر نیز آن را تصحیح کردهاند؛ امثال: ابوجعفر طحاوى«کشف الرمس، سیوطى، ص 29»، طبرانى«همان، ص 34»، بیهقى«همان»، هیثمى«مجمع الزوائد، ج 8، ص 279» و قسطلانى «المواهب اللدنیة، ج 1، ص 358».
•7- امام على علیه السلام و ابلاغ سوره برائت:
•ابو رافع: رسول خدا صلى الله علیه و آله ابوبکر را براى ابلاغ سوره برائت به مکه فرستاد.
•جبرئیل بر پیامبر صلى الله علیه و آله نازل شد و گفت: سوره را یا باید خودت ابلاغ کنى یا کسى که از توست. پیامبر صلى الله علیه و آله علىّ علیه السلام را به دنبال او فرستاد. على علیه السلام بین مکه و مدینه به او رسید، سوره را از او گرفته و بر مردم قرائت نمود. «در المنثور، ج 3، ص 210»
•این حدیث را هفتاد و سه نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند که برخى از آنها عبارت است از: احمد بن حنبل «مسند احمد، ج 4، ص 165»، ابن ماجه «سنن ابن ماجه، ج 1، ص 44» و ترمذى «صحیح ترمذى، ج 5، ص 636».
•8- امام على علیه السلام مولود کعبه
•حاکم نیشابورى مىگوید: «در اخبار متواتر آمده است که فاطمه دختر اسد، امیر المؤمنین على بن ابى طالب- کرّم اللَّه وجهه- را داخل کعبه زایید.»
•این حدیث را هفده نفر از علماى اهل سنت نقل کرده، دوازده نفر به تواتر یا شهرت آن تصریح نموده و نه نفر نیز به اختصاص این فضیلت به امام على علیه السلام تصریح کردهاند.«مستدرک حاکم، ج 3، ص 550، ح 6044»
9- امام على علیه السلام و گرفتن لواء
•بریده اسلمى از رسول خدا صلى الله علیه و آله: «فردا پرچم را به دست کسى خواهم داد که خدا و رسول او را دوست دارند و او نیز خدا و رسول را دوست دارد. روز بعد ابوبکر و عمر منتظر بودند که آنها را صدا زند، ولى پیامبر صلى الله علیه و آله علىّ علیه السلام را در حالى که درد چشم داشت صدا زد و آب دهان در چشم او مالید، آن گاه پرچم را به دست او داد و عدهاى نیز با او حرکت کردند.» «تاریخ طبرى، ج 3، ص 93»
10- امام على علیه السلام اولین مسلمان و مؤمن
•پیامبر صلى الله علیه و آله به فاطمه علیها السلام فرمود: «علىّ اوّلین نفر از اصحاب من است که اسلام آورد.» «مسند احمد، ج 5، ص 662، ح 19796»
11- امام على علیه السلام اولین نمازگزار با پیامبر صلى الله علیه و آله
•حاکم نیشابورى به سندش از امام على علیه السلام نقل مىکند که فرمود: «با رسول خدا صلى الله علیه و آله هفت سال قبل از دیگران عبادت کردم.» «مستدرک حاکم، ج 3، ص 112»
12- امام على علیه السلام اعلم صحابه
•رسول خدا صلى الله علیه و آله: «من خانه حکمت و علىّ درب آن است.» «صحیح ترمذى، ج 5، ص 637»
•و نیز: «من خانه علم و علىّ درب آن است، هر کس که اراده علم مرا دارد باید از درب آن وارد شود.» «مستدرک حاکم، ج 3، ص 127»
امر ششم: روایات مرجعیّت دینى اهل بیت علیهم السلام
1- حدیث ثقلین
•ترمذى از جابربن عبداللَّه انصارى: در حجة الوداع روز عرفه رسولخدا صلى الله علیه و آله را دیدم در حالى که بر شتر خود سوار بود و خطبه مىخواند. شنیدم که فرمود: اى مردم! من در میان شما دو چیز گران بها مىگذارم که اگر به آن دو چنگ زنید هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم. «صحیح ترمذى، ج 5، ص 621»
•مضمون این حدیث را سى و چهار نفر از صحابه نقل کردهاند و نیز دویست و شصت و شش نفر از علماى اهل سنت در کتب خود به آن اشاره نمودهاند.
2- حدیث «انا مدینة العلم»
•حاکم نیشابورى به سند خود از جابر از رسول خدا صلى الله علیه و آله: «من شهر علم و على درب آن است، هر کس که اراده کرده است شهر علم را دریابد باید از درب آن وارد شود.» «مستدرک حاکم، ج 3، ص 136»
•مضمون این حدیث را ده نفر از صحابه پانزده نفر از تابعین و دهها نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
3- حدیث سفینه
•پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله: «مثل اهل بیت من مثل کشتى نوح است، هر کس از آن تخلف کند در آتش قرار خواهد گرفت.» «نهایة ابن اثیر، ماده زخّ»
•این حدیث را هشت نفر از صحابه؛ هفت نفر از تابعین و صد و پنجاه نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
4- حدیث امان
•حاکم نیشابورى از ابن عباس از پیامبر صلى الله علیه و آله: «ستارگان، امان بر اهل زمیناند. از غرق شدن و اهل بیت من امان این امت از اختلاف اند، اگر قبیلهاى از عرب با اهل بیتم مخالفت نمایند بین خودشان اختلاف شده و از گروه شیطان محسوب خواهند شد.» «مستدرک حاکم، ج 3، ص 149»
•این حدیث را گروه زیادى از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
5- حدیث: «علىّ مع الحقّ»
•رسول خدا صلى الله علیه و آله: «خدا رحمت کند علىّ را، با خدایا! هر جا على است حق را با او قرار بده.» «همان، ص 135 و صحیح ترمذى، ج 5، ص 592»
•حاکمنیشابورى از امسلمه از رسول خدا صلى الله علیه و آله: «علىّ با قرآن و قرآن باعلىّ است، این دو از یکدیگر جدا نمىشوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.» «مستدرک حاکم، ج 3، ص 34»
•این حدیث را بیست و سه نفر از صحابه و دهها نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند.
•آیات و روایاتى که در شأن اهل بیت علیهم السلام ذکر شدند تنها فضیلتى براى آنان محسوب مىشود بلکه از آنجا که این فضائل انحصارى آنان است دلالت بر افضلیت و برترى آنان بر دیگران دارد، وطبق نصّ عدّهاى از اهل سنت امامت حقّ افضل امت است.
امر هفتم: وجود روایات فراوان در مدح شیعه
مدح مصادر اهل سنت در مورد پیروان اهل بیت علیهم السلام
•جابر بن عبداللَّه انصارى: نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله بودیم که علىّ علیه السلام وارد شد، پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود: «قسم به کسى که جانم به دست اوست همانا این (على) و شیعیان او قطعاً کسانى هستند که روز قیامت به فوز بهشت و سعادت نائل خواهند شد.» «در المنثور، ج 6، ص 589»
•امام علىّ علیه السلام: «رسول خدا صلى الله علیه و آله به من فرمود: تو و شیعیانت در بهشت خواهید بود.» «ترجمة الامام على بن ابى طالب، ابن عساکر، ج 2، ص 345، رقم 845»
•این مضمون را حدود سى و چهار نفر از علماى اهل سنت نقل کردهاند که برخى از آنها عبارت اند از: ابن عساکر، ابن حجر، ابن اثیر، طبرانى، هیثمى، حاکم نیشابورى، سیوطى، ابن حجر، بلاذرى، طبرى، خطیب بغدادى، علامه مناوى، متقى هندى، آلوسى و شوکانى.
موضوع :
نظر بدهید